Stado Ogierów Książ – jednostka hodowli koni, grupująca ogiery głównie rasy śląskiej. Przy stadzie działa również stadnina klaczy. Stado mieści się w zabytkowych zabudowaniach stajennych i powozowni nieopodal zamku Książ w Wałbrzychu na terenie Książańskiego Parku Krajobrazowego.
Stado Ogierów Książ powstało w roku 1947. Wcześniej w zabytkowych stajniach, wybudowanych w XVIII wieku dla księcia Hochberga jako zabudowania folwarku, funkcjonowało od roku 1935 Stado Ogierów Fürstenstein pod władzami pruskimi. Stado Fürstenstein (niem. zn. Książ), utworzone na bazie koni ze zlikwidowanego Stada Ogierów Lubiąż, uległo zniszczeniu podczas II wojny światowej; przetrwały jedynie zabudowania. Po wojnie przejęło je polskie Ministerstwo Rolnictwa. Od roku 1947 przez kilkanaście lat odtwarzano w Stadzie hodowlę ogierów śląskich, by dorównała wcześniejszej hodowli tych koni z rejonów Dolnego i Górnego Śląska.[1] W roku 1997 przy Stadzie powstała stadnina dla klaczy przeniesionych ze zlikwidowanych stadnin w Strzegomiu i Strzelcach Opolskich.
Do 1993 stado funkcjonowało jako Państwowe Gospodarstwo Rolne pod nazwą Państwowe Stado Ogierów Książ. W 1993 roku Stado przyjęto do Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa i zmieniono nazwę na Stado Ogierów Książ. W 1994 ponownie zmieniono nazwę na Stado Ogierów Skarbu Państwa Książ. W roku 2003 dołączono je do Stada Ogierów w Sierakowie Wielkopolskim sp. z o.o. jako spółka-córka Stado Ogierów Książ sp. z o.o.
Infrastruktura Stada obejmuje zabytkowe stajnie z 1884 roku, wybudowane w formie czworoboku z murów typu pruskiego oraz krytą ujeżdżalnię, zaliczaną do jednych z najpiękniejszych w Europie. Stado dysponuje również hipodromem dla 5000 widzów
Wikipedia
